Julia is talking to somebody.
Who is she talking to?
از کجا می‌آیی؟
با چه کسی حرف میزنی؟
از چه میترسی؟
ویژگی مشترک این سوالات و سوالات مشابه این است که تمام آنها ترکیبی از یک کلمه پرسشی (مانند where و who و what ) و یک حرف اضافه (from و to و of) هستند.
در زبان انگلیسی، در اینگونه جملات سوالی، حروف اضافه غالباً در انتهای جمله می‌آیند.
اجازه بدهید برای شفاف‌تر شدن این نکته، چند مثال را بررسی کنیم:
– Where are you from?
– I’m from Thailand.
– Jack was afraid.
– What was he afraid of?
همانطور که در مثال بالا و برخی از مثالهای زیر می‌بینیم، این حرف اضافه، غالباً بخشی از فعل اصلی جمله است.
در جمله بالا، of بخشی از فعل afraid of است. در جمله زیر هم to بخشی از فعل belong to است.
– Who do these books belong to?
– They’re mine.
اما در جملاتی که فعل آنها to be است، این حرف اضافه بخشی از فعل نیست. مانند جمله زیر:
– Tom’s father is in the hospital
– Which hospital is he in?
مانند مثال بالا، کلمات پرسشی ( مانند which) می‌توانند با یک اسم (color) هم ترکیب شوند.
– Kate is going on vacation
– Who with? Who is she going with?
– Can we talk?
– Sure. What do you want to talk about?
?what’s like ? / what are they like
یک ترکیب رایج از این نوع سوالات، ترکیبی از what و like است:
A: There’s a new restaurant near my house.
B: What‘s (= what is) it like? Is it good?
A: I don’t know. I haven’t eaten there yet.
توجه کنید در اینجا like فعل نیست بلکه حرف اضافه است. حرف اضافه like به معنی similar است.
A: What’s your new teacher like?
B: She’s very good. We learn a lot.
اجازه بدهید این درس را با خواندن دو مثال دیگر به پایان ببریم:
A: I met Nicole’s parents yesterday.
B: You did? What are they like?
A: They’re very nice.
A: Did you have a good vacation? What was the weather like?
B: It was great. It was sunny every day.