تجربه واقعی یک زبان‌آموز انگلیسی: امید

اگر دغدغه یادگیری زبان داشته باشید، سوال اصلی شما احتمالاً این است:

“من” الان چطوری زبان یاد بگیرم؟

یعنی “شخص من، با کمبود وقت، هزار دغدغه و مشغله و بارها تلاش ناکام، چطوری بالاخره مسئله زبان را حل کنم؟”

اجازه بدهید خیلی سریع سراغ اصل مطلب برویم. همیشه ما به عنوان فلوئنت، در مورد این موضوع صحبت می‌کنیم. اما کسانی که این مسیر را ماه‌ها و سالها پیش شروع کرده‌اند، چه می‌گویند؟ یعنی شاگردان و همراهان قدیمی ما

الان قصد داریم تجربه واقعی این عزیزان را با شما در میان بگذاریم.

با امید عزیز شروع می‌کنیم. 

امید روانشناسی خوانده، چند کتاب نوشته، الان فعالیت جدی در حوزه روانشناسی اجتماعی و انتقادی دارد، بیشتر از ده سال در سطوح بالای فضای آموزش کشور، پروژه‌های بزرگی اجرا کرده و چهره شناخته‌شده‌ای در این محسوب می‌شود.

ویدئوی کامل امید را در پایین همین صفحه گذاشته‌ایم اما اجازه بدهید اول هالایت‌ها و بخش‌های کوتاهی از ویدئو را ببینیم که ممکن است برای شما جالبتر و مفیدتر باشند.

امید زبانش خوب بود اما می‌گفت ضعف جدی در شنیدن داشت و همین باعث می‌شد از شنیدن و دیدن پادکست و دوره و سریال دوری کند و کتاب و متن بخواند.

همانطور که امید در این بخش از صحبتهایش اشاره می‌کند، ما بعضی از صداهای زبان انگلیسی را نمی‌شنویم برای همین چنین کلماتی را نمی‌توانیم از هم به خوبی تفکیک کنیم:

اما خوشبختانه می‌دانیم که با یک تکنیک ساده می‌توان این مشکل را حل کرد: به کمک فلش‌کارتهای ویژه و طبق یک تکنیک علمی که محققین دانشگاه استنفورد در سال 2014 ارائه کردند، در مدت کوتاهی می‌توان گوش را طوری پرورش داد تا این صداها و کلمات شبیه به هم را از هم تشخیص دهد.

اگر اصولی مانند این را ندانیم، ممکنه هیچوقت نتوانیم مشکل را حل کنیم یا حتی توجه نکنیم چنین مشکلی وجود دارد. گاهی تقلاها و تلاشهای مکرر انجام می‌دهیم اما نتیجه نمی‌گیریم چون روش درست و علمی حل مشکل یا پیش رفتن را نمی‌دانیم. گاهی هم ابزار و منبع لازم را نداریم.

به جز اینها، وجود یک جمع همراه که به ما کمک کنند (مانند کوچ و معلم خوب و دلسوز و آگاه) یا کسانی مانند خود ما که در کنار ما هستند (مانند همکلاسیها) می‌تواند باعث شود که این مسیر طولانی را راحت‌تر و سریعتر طی کنیم.

اگر این موارد و هر آنچه که لازم است در قالب یک سیستم و محیط درست یادگیری زبان به درستی طراحی شود، باعث می‌شود که یک روتین روزانه را برای ماه‌ها حفظ کنیم و پیشرفت قابل توجهی را تجربه کنیم: برای مثال کتاب بخوانیم، فیلم و دوره ببینیم و مکالمه کنیم.


اگر این روتین و عادت به درستی ایجاد شود، نه تنها نیازی به تقلا برای خواندن زبان یا انجام هر کار مهم دیگری نخواهیم داشت، بلکه به قول امید، اگر آن را انجام ندهیم، حالمان بد خواهد شد.

اما برای اینکه چنین اتفاقی بیفتد، هم محیط و هم سیستمی شامل ابزارها و منابع و روشهای درست و علمی را باید داشته باشیم.

تمرکز هم تا جایی که امکان دارد، نباید روی یادگیری زبان (یعنی مواردی مانند یادگیری کلمات بیشتر و گرامر پیشرفته‌تر) باشد بلکه باید روی هدفی که داریم برای آن زبان یاد می‌گیریم متمرکز باشیم. برای مثال، خواندن فلان رمان، دیدن دوره‌های مربوط به تخصص‌مان یا مکالمه با افراد انگلیسی زبان.

اگر با افرادی در ارتباط باشیم که هدف آنها هم شبیه به هدف ماست، کار ما بسیار راحت‌تر خواهد شد. برای همین در ایران فلوئنت چندی سالی است که تمرکز ما روی ایجاد چنین جمع‌هایی است.

برای این منظور باید به تمام موضوعاتی که به نظر غیر مرتبط می‌آیند هم توجه کنیم. موضوعاتی مانند

  • خواب (چون بیشترین تاثیر را روی یادگیری دارد)،
  • سبک زندگی (چون نیاز به وقت مفید و انرژی کافی برای انجام کارهایی مانند یادگیری زبان و مطالعه داریم)
  • موضوعات روانشناسی (چون توی این مسیر حتماً درگیر موضوعاتی مانند اهمالکاری، مشکل تمرکز، وسواس، بی‌نظمی و ده ها مورد دیگر خواهیم شد)
  • اصول یادگیری و به خاطرسپاری اثربخش و لذتبخش (به ویژه در شرایط سختی که ممکن است حالمان خوب نباشد یا کیفیت یادگیری مان پایین باشد)

اگر همه اینها را در نظر بگیریم، صرفاً تدریس یک سری محتوا (یعنی کلمات و گرامر و امثال اینها)، باعث نمی‌شود زبان را واقعاً یاد بگیریم و به سطحی از تسلط برسیم که بتوانیم کارهای مهمی را با زبان انجام بدهیم: کتاب بخوانیم، سریال ببینیم و ایمیل یا کامنت بنویسیم. بلکه صرفاً حافظه‌مان را پر می‌کنیم از انبوهی از کلمات و گرامر که نمی‌توانیم از آنها به هنگام نیاز استفاده کنیم.

ویدئوی کامل امید جهانداری (13 دقیقه)

البته قطعاً ایرادات و ضعفهای متعددی در روش و سیستم ما در ایران فلوئنت وجود دارد اما دوستانی مانند امید، تمرکزشان روی بخشهای مثبت است و ضعفها و نقصهای ما را با همت و تلاش مضاعف خودشان پوشش خواهند داد.

ما هم همیشه تلاش می‌کنیم بر اساس بازخوردها و نتایج واقعی، ضعفها را به تدریج کمتر کنیم.

اطلاعات بیشتر درباره امید جهانداری

پروفایل امید در فلوئنت

وبسایت شخصی امید جهانداری


راستی شما در مورد کدام سرنخ کنجکاو هستید و اطلاعات بیشتری می‌خواهید. کامنت بگذارید تا گام بعدی مربوط به آن موضوع را در اختیارتان بگذاریم.

ترتیبی که ما برای خواندن مطالب این سری درس، به شما پیشنهاد می‌کنیم:
  1. تجربه واقعی یک زبان‌آموز انگلیسی: امید
  2. تجربه واقعی یک زبان‌آموز انگلیسی:گونا

7 دیدگاه دربارهٔ «تجربه واقعی یک زبان‌آموز انگلیسی: امید»

  1. با سلام .من سال پنم دی ماه ۱۳۸۲ در زلزله بم کرمان دچار مشککل ضایع نخاعی شدم واز انجا که نمیتوانم کاری انجام بدهم تو خونه هستم وبیکار.من از زبان مانند کودکی که تازه میخاد حرف بزنه وتا کسی که حرف زدن وخواندن ونوشتن را یاد گرفته میخام.کامنت فیلم کتاب هم بنویسم هم بخوانم اینا رو میخام.در باره هزینه ها هم برایم بنویسید تا ببینم توان پرداخت دارم با نه.با تشکر

    1. سلام دوست عزیز
      متاسفم
      شرایط سختیه

      درباره یادگیری زبان اتفاقاً ما هم از پایه شروع می‌کنیم
      یعنی یادگیری تلفظ و شنیدن صداهای انگلیسی
      بعد یادگیری کلمات پایه و بعد رفتن به سطوح بالاتر

      بعد از گذروندن چند سطح، روی مهارتهایی که اولویت شماست بیشتر تمرکز می کنیم

      درباره موارد دیگه نیاز به توضیح و صحبت بیشتر هست
      از طریق ایمیل یا تلگرام میتونیم در خدمتتون باشیم

      ایمیل:
      support@iranfluent.com

      تلگرام:
      @irfluent

  2. با سلام
    من خودم چند بار کلاس ربتم ولی بیشتر بخاطر لیسینیگ رهاش کردم ولی یادگیری زبان سال‌های زیادی هست که از آرزوهای من هست ولی نمیخوام جز آرزوهای دست نیافتنی م باشه

    1. سلام رویا عزیز
      ممنون که از تجربه‌ت برامون نوشتی
      ضعف در شنیدن یکی از مشکلات رایج هست
      اما خوشبختانه براش راه حل هست و میشه با روش و ابزارهایی که داریم روش کار کنیم

  3. خیلی عالی امید صحبت کرد و دغدغه های خودش رو گفت.
    آره، تقریبا همه ما همین ها رو داریم.
    و
    تشکر میکنم از ایران فلوئنت بابت بازتاب نظرات این شاگردهاش و موفقیت های اونها.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *