زمان آینده ساده (will)

در درس قبل، صحبت در مورد فعل زمان آینده را شروع کردیم و کاربرد going to را یاد گرفتیم.

در این درس، موضوع را ادامه می‌دهیم و در مورد یک نوع دیگر از فعل زمان آینده ساده صحبت می‌کنیم.

اجازه بدهید این موضوع را با صحبت در مورد سارا شروع کنیم: سارا هر روز سر کار می‌رود. او از ساعت 8:30 صبح تا 4:30 بعد ظهر سرکار است.

سه جمله زیر را که درباره حال، گذشته و آینده است بخوانید:

It is 11:00 now. Sarah is at work.

At 11:00 yesterday, she was at work.

At 11:00 tomorrow, she will be at work.

جمله اول و دوم را در درس‌های قبل یاد گرفته بودیم. اما جمله سوم برای ما تازگی دارد: وقتی will که به معنای قصد و اراده است را قبل از فعل جمله می‌آوریم، داریم درباره آینده صحبت می‌کنیم: سارا ساعت 11 فردا سر کار خواهد بود. یعنی او قصد و اراده کرده است که فردا ساعت 11 سرکار باشد.

شکل ساده فعل	فعل کمکی	ضمیر فاعلی
be, eat, come, …	will(‘ll) will not (won’t)	I / we / you / they / she / he / it

توجه کنید که فرم خلاصه شده Will می‌شود ll’:

I will= I’ll

He will= He’ll

She will= She’ll

در مورد بقیه ضمیرهای فاعلی هم به همین شکل است.
همچنین خلاصه شده‌ای will not می‌شود won’t:

I will not= I won’t

مانند همیشه برای سوالی کردن جمله، فعل کمکی را با فاعل جابجا می‌کنیم:

شکل ساده فعل	ضمیر فاعلی	فعل کمکی
be, eat, come, …?	I / we / you / they / she / he / it	will(‘ll) will not (won’t)

اجازه بدهید جملات بیشتری را در مورد زمان آینده بخوانیم (جمله مثبت یا خبری، جمله منفی و جمله سوالی):

Sue travels a lot. Today she is in Los Angeles. Tomorrow she’ll be in Mexico City. Next week she’ll be in New York.

اگر دقت کنید می‌بینید که گاهی در جملات مربوط به آینده، از کلماتی مانند tomorrow و next week که اشاره به آینده دارند هم استفاده می‌شود.

Leave the old bread in the yard. The birds will eat it.

We’ll probably go out tonight.

I don’t think it will rain this afternoon.

Will you be home tomorrow morning?

I won’t be here tomorrow. (= I will not be here)

Don’t drink coffee before you go to bed. You won’t sleep well.

یک کاربرد دیگر will

گفتیم کلمه will به معنی قصد و اراده است و اشاره به آینده دارد.
یعنی قصد می‌کنیم عملی را در آینده انجام دهیم. برای همین اگر به جملات بالا دقت کنید، متوجه می‌شوید که این جملات در واقع تصمیم مشخصی را بیان می‌کنند.
یک کاربرد دیگر این فعل دادن پیشنهاد به شخصی است. برای مثال موقعیت زیر را در نظر بگیرید:

– My suitcase is heavy
– I’ll carry it for you.

پس یادمان باشد به طورکلی برای عزم کاری کردن (که طبیعتاً مربوط به آینده است) یا ارائه یک پیشنهاد می‌توانیم از فعل زمان آینده (will+فعل) استفاده کنیم.

– I’ll call you tomorrow, OK?
– OK, bye.

I can’t decide what to have for dinner. I know! I’ll make spaghetti.

گاهی برای اعلام تصمیمی که گرفته‌ایم، در ابتدای جمله I think یا I don’t think را می‌آوریم:

It’s a nice day. I think I’ll sit outside.

It’s raining. I don’t think I’ll go out.

یک اشتباه رایج این است که به جای فعل زمان آینده (will+فعل) از فعل حال ساده استفاده کنیم.

I’ll call you tomorrow, OK? (~~I call you~~)

I think I’ll go to bed early. (~~I go to bed~~)

تصمیم از قبل گرفته شده

در درس قبل در مورد going to صحبت کردیم و در این درس will را یاد گرفتیم.
یک اشتباه رایج این است که این دو مورد را به جای هم به کار ببریم.
پس دقت کنیم که وقتی درباره تصمیمی که از قبل گرفته شده و قطعی شده صحبت می‌کنیم، از going to استفاده کنیم.
اما وقتی الان تصمیم می‌گیریم و آن را بیان می‌کنیم از Will استفاده کنیم.
در سه مثال زیر، عملی که در مورد آن صحبت می‌شود از قبل مشخص شده است. پس استفاده از Will اشتباه است:

We’re going to the movies on Saturday. Do you want to come with us? (~~we will go~~)