دو ویژگی و فایده فلش‌کارتهای مصور برای کلمات ساده

گفتیم در مرحله دوم از یادگیری زبان به روش تسلط دائمی، قرار است 625 کلمه پایه و پرکاربرد را یاد بگیریم.

در این زمینه، دو هدف اصلی را دنبال می‌کنیم:

اول درک معنای واقعی کلمات انگلیسی است؛ نه ترجمه

دوم، به خاطر سپردن دائمی آنها.

هنگام یادگیری هر کلمه جدید، دو هدف بالا را به وسیله دو فعالیت ساده ممکن می‌کنیم:

اولین فعالیت، به کمک جستجوی عکس در گوگل  انجام می‌شود و هدف آن دانستن معنای واقعی کلمه است.

فعالیت دوم، مربوط به حافظه است؛ برای شخصی‌سازی آن کلمه و ارتباط دادن آن به زندگی شخصی خود ما.

1) یافتن معنای کلمات، با جستجوی عکس در گوگل

قبلاً در مورد محدودیتها و مشکلات ترجمه صحبت کردیم و توضیح دادیم که چگونه این‌کار، کلمات را از درون تهی و از معنای واقعی‌شان جدا می‌کند. پس ما برای یادگیری کلمات، از ترجمه استفاده نمی‌کنیم.

به جای آن، در این روش، قصد داریم به کمک بزرگترین کتاب مصور دنیا، یعنی سرویس عکس گوگل، معنی واقعی کلمات را درک کنیم.
این سرویس گوگل، برای هر کلمه‌، بیشمار عکس را در اختیار ما قرار می‌دهد. برای هر عکس، توضیحات و جملات مربوط به آن را می‌آورد؛ آن هم از سایت‌های متعلق به انگلیسی‌زبان‌ها که بهترین منبع برای پیدا کردن کاربرد این کلمات هستند.

یکی از فایده‌های جستجوی عکس در گوگل این است که متوجه تفاوت بین معنی کلمات مختلف، از جمله یک کلمه انگلیسی و ترجمه آن می‌شویم:
وقتی bread را جستجو می‌کنیم، متوجه می‌شویم که تصاویر آن با تصاویر “نان” ما بسیار متفاوت است:

در تصویر بالا، نتایج گوگل و جمله‌ مربوط به عکس انتخاب شده – با رنگ سبز- را می‌توانیم ببینیم.

به کمک این ابزار و با دیدن تعدادی از تصاویر آن، متوجه می‌شویم که یک آمریکایی انگلیسی زبان، در سایت خودش، به چه چیزی نان می‌گوید و چگونه با آن جمله می‌سازد.

اینطوری متوجه می‌شویم که معنای “نان” (چیزی که در ذهن مای ایرانی است) و bread (چیزی که یک در ذهن یک آمریکایی است) متفاوت است و با دیدن این تفاوت –که غالباً برای ما جالب و به‌یادماندنی است- احتمال اینکه آن را راحت تر به خاطر بسپاریم، بیشتر است.

به علاوه تصویری که از bread در ذهن ما شکل می‌گیرد، با تصویری که در ذهن یک آمریکایی هست شباهت بسیاری پیدا می‌کند.

اما اگر همین کلمه bread را به کمک ترجمه آن یعنی کلمه “نان” بخوانیم، تصویر نان لواش و بربری و غیره در ذهن ما نقش می‌بندد.

[نوشته مرتبط: کلمات چگونه در مغز ذخیره می شوند]

یک عکس؛ هزار کلمه

شنیده‌ایم که ارزش یک عکس برابر است با هزار کلمه. این گفته اینجا هم مصداق دارد.

پس از جستجوی عکس برای یک کلمه، هر عکسی که نگاه می‌کنیم، در جایی از حافظه ما ذخیره می‌شود. با انتخاب هر عکس و گذاشتن آن در انکی، تجربه‌ای یکتا و به‌یاد‌ماندنی برای آن کلمه (به شکل یک شبکه نورونی یکتا در مغز) خلق می‌کنیم.
پس از انجام این جستجو، به کمک فلش‌کارت مربوط به آن کلمه، بارها و بارها آن عکس و تجربه و معنای کلمه را مرور می‌کنیم.

عکسی که خود من برای کلمه‌ای انتخاب کرده‌ام، یک انتخاب شخصی است و با عکس شخص دیگری متفاوت است.

همین نکته یادآوری این کلمه و معنای آن را خصوصاً برای کلماتی شبیه به هم مانند زن، دختر، فرزند دختر و مادر راحت می‌کند.

2) تقویت معنای کلمات با شخصی‌سازی آنها

در این فعالیت، چند ثانیه به کلمه‌ای فکر می‌کنیم تا اولین خاطره‌ی شخصی مرتبط به آن کلمه، به سطح ذهن‌مان بیاید. خاطره‌ای مربوط به یک شخص، محل، تاریخ یا هر چیز دیگر.

ممکن است برای کلمه cat، به معنای گربه، اولین خاطره‌ای که به یادمان می‌آید مربوط باشد به “پیشی”، گربه دوران کودکی‌مان که با این اسم صدایش می‌زدیم.

شاید هم این خاطره مربوط باشد عکس گربه روی لباس خواهرزاده‌ 5 ساله‌مان‌. این خاطره، هرچه باشد، توضیح مختصری از آن را بر روی فلش‌کارت می‌نویسیم.
بهتر است در این مرحله، حتی در ذهن‌مان به کلمه “گربه” (یعنی ترجمه cat) فکر نکنیم و در گفتگوی ذهنی با خود، از خود کلمه cat استفاده کنیم. به عنوان مثال بگوییم: ” اولین خاطره من از cat چیست؟”

ممکن است برای کلمه مشخصی، هیچ خاطره‌ای به ذهن ما نرسد. شاید در این وضعیت، سوال مهمی که باید از خود بپرسیم این است که چرا می‌خواهم چنین کلمه‌ای را یاد بگیرم؟ شاید یاد گرفتن کلمه‌ای که هیچ خاطره شخصی برای آن ندارم، فعلاً اولویت نداشته باشد.

بعداً هنگام مرور فلش‌کارت‌ها هم این فعالیت را تکرار می‌کنیم. عکس یک گربه را می‌بینیم، سری به حافظه خود می‌زنیم و دنبال آن خاطر شخصی می‌گردیم که روی فلش‌کارت نوشته‌ایم. اگر خاطر مشخصی به ذهن‌مان رسید، آن را هم– که در پشت فلش‌کارت نوشته شده- مرور می‌کنیم.

تحقیقات انجام شده در این زمینه حاکی از این است که این‌کار (فعالیت دوم)، اثربخشی به‌یاد آوردن معنای یک کلمه را 50 تا 100 درصد افزایش می‌دهد.

انجام این دو فعالیت در عمل

در ادامه که شروع به ساختن فلش‌کارت‌های کلمات می‌کنیم، به روشی که توضیح خواهیم داد، عکس کلمات مورد نظر را جستجو می‌کنیم و از از آن عکس‌ها بر روی فلش کارت (در برنامه انکی) استفاده می‌کنیم.

برای درصد کمی از کلمات مشکل هم شخصی‌سازی را انجام می‌دهیم: یعنی به نوعی به زندگی خود مرتبط به می‌کنیم.

استفاده از چند حس

برای اینکه هر کلمه را خوب به خاطر بسپاریم، بهتر این است که همزمان از چند حس و توانایی مختلف استفاده کنیم:

1. 1. • املای کلمه را ببینیم،
      • صدا و تلفظ آن را بشنویم،
      • معنی آن را بدانیم
      • (اختیاری:) آن را شخصی‌سازی کنیم؛ یعنی آن کلمه را به زندگی شخصی و خاطرات قبلی خود مرتبط کنیم.

در مرحله اول، تلفظ و املای صداها را بررسی کردیم.

در این مرحله، یعنی مرحله دوم با یادگیری هر کلمه جدید و پیدا کردن تلفظ و دیدن املای آن، توانایی‌هایی که در مرحله اول کسب کردیم را تقویت می‌کنیم و تسلط بیشتری در این زمینه پیدا می‌کنیم. یعنی کلمات را دقیق و درست تلفظ خواهیم کرد.

بنابراین برای هر کلمه، موارد بالا را روی فلش‌کارت‌ها خواهیم گذاشت.