نقش کلمات در جمله در زبان انگلیسی

---

اگر چند کلمه مشخص را به روشی صحیح کنار هم قرار دهیم، جملات درست و معنی‌دار ساخته می‌شود.

وقتی می‌گوییم چند کلمه مشخص منظورمان این است که نمی‌توانیم با هر کلمه دلخواهی (مانند سیب و من) جمله بسازیم. حتماً باید کلمات مشخصی (مانند سیب، من و خوردم) را داشته باشیم تا بتوانیم جمله با معنی  و درستی بسازیم (من سیب خوردم)

و منظور از روش صحیح، قواعد گرامر است. به عبارتی، گرامر یک زبان تعیین می‌کند که چگونه آن کلمات مشخص با یک ترتیب درست کنار هم قرار دهیم تا جمله درستی ساخته شود. برای مثال، “خوردم سیب من” جمله درستی نیست.

هدف از این مقدمه اشاره به این موضوع است: این کلمات مشخص، در یک جمله صحیح، در جایگاه خاصی از جمله قرار می‌گیرند و در آنجا نقش مشخصی خواهند گرفت. به عنوان مثال، “خوردم” نقش فعل را دارد  و “من” نقش ضمیر فاعلی. فاعل در اول جمله و قبل از فعل جمله می‌آید.

در این درس قرار است درباره این نقش‌ها صحبت کنیم و انواع آنها را در زبان انگلیسی بررسی کنیم.

لازم است اول این مفهوم را تعریف کنیم:

Part of Speech

نقش کلمه یا Part of Speech که گاهی به آن اجزا کلام هم گفته می‌شود، اشاره دارد به طبقه‌بندی کلمات بر اساس نقشی که در جمله ایفا می‌کنند و قواعد گرامری مربوط به آنها و رفتاری که در جمله دارند.

شاید اگر به جای پرداختن به تعریف آن، سریعتر به سراغ انواع این دسته‌ها و نقش‌ها برویم، سریعتر و بهتر متوجه اصل داستان بشویم.

در زبان انگلیسی هشت Part of speech داریم:

۱) اسم ۲) صفت ۳) فعل ۴) ضمیر ۵) قید ۶) حرف اضافه ۷) حرف ربط ۸) حرف ندا

به عبارتی، نوع هر کلمه‌ای در جمله، حتماً یکی از این موارد بالا است.

اجازه بدهید هر یک از این نقش‌ها را به صورت مستقل بررسی کنیم:

اسم یا noun

نوع “اسم” یا noun، اشاره دارد به نام یک شخص، حیوان، مکان، شی یا مفهوم.

در سه جمله زیر، کلماتی که برجسته شده اند، اسم هستند:

Tom Hanks is very versatile.

Dogs can be extremely cute.

It is my birthday.

اسم‌ها می‌توانند ۱) عینی (مانند یک انسان، حیوان، مکان یا شی) باشند یا ۲) انتزاعی و ذهنی (مانند مفهوم قراردادی birthday و honest)

همچنین اسامی را می‌توان شمرد (two dogs) یا آنها را اندازه گرفت (a kilo of sugar).

اسم اولین و شاید (در کنار فعل) مهمترین نقش در هر زبانی است.

صفت یا Adjective

یک صفت، کلمه‌ای است که یک اسم را توصیف می‌کند.

The big dress.

The dress is blue

مانند دو جمله بالا، صفت متواند قبل از اسم بیاید یا بعد از فعل.

همچنین می‌تواند یک کلمه، عبارت یا شبه‌جمله باشد:

He was an honest man

Salt is not very healthy.

The movie which you recommended to me was so scary

فعل یا verb

فعل یک جمله، عمل و اقدامی که انجام می‌شود یا کیفیت وجودی یک اسم را بیان می‌کند.

Mark eats his dinner quickly.

I am from Iran.

think about yourself.

The weather became warmer

عمل و اقدام می‌تواند فیزیکی و واقعی باشد (مانند eat) یا ذهنی (مانند think)

کیفیت وجودی یک اسم هم اشاره دارد به هستی و بودن آن اسم (مثلاً “ایرانی بودن” من در جمله دوم).

فعل انواع مختلفی دارد: گاهی در یک جمله فقط فعل اصلی داریم و گاهی انواع دیگری مانند فعل کمکی هم در کنار آن خواهند آمد.

گاهی در زبان انگلیسی، لازم است به هماهنگی فعل با فاعل خود در جمله از نظر مفرد و جمع بودن توجه کرد. برای مثال، فاعل we نمی‌تواند با فعل am بیاید.

توجه کنید که بدون فعل اصلاً نمی‌توانیم جمله‌ای بسازیم.

ضمیر یا pronoun

ضمیر، کلمه‌ای است که جایگزین یک اسم می‌شود. برای مثال، این جمله را در نظر بگیرید:

Mark eats his dinner

در جمله He eats his dinner کلمه He یک ضمیر است و جایگزین اسم Mark شده است.

همچنین his هم اشاره دارد فاعل جمله.

ضمیرها انواع مختلفی دارند. برای نمونه He چون به جای فاعل می‌آِید، یک ضمیر فاعلی محسوب می‌شود و چون his اشاره دارد به مالکیت، به آن ضمیر مالکی می‌گوییم.

قید یا Adverb

قید، کلمه‌ای است که فعل جمله را توصیف می‌کند.

He has almost finished.
She is running fast.
You are walking slowly.

نکته تکمیلی در مورد این نقش این است که قید می‌تواند صفت یا قید دیگری را هم توصیف کند:

very fast car.

She is running very fast.

You are walking too slowly.

همانطور که در دو مثال آخر می‌بینیم پسوند ly یک پسوند قید ساز است اما هر قیدی لازم نیست این پسوند را داشته باشد.

توجه کنید که fast در مثال اول صفت است چون car را توصیف می‌کرد اما در مثال دوم قید است، چون اشاره دارد به فعل walking.

برای آنکه با اشکال مختلف قید بیشتر آشنا شویم، اجازه بدهید چند مثال دیگر هم ببینیم:

در واقع ما به کمک قید و صفت، جزئیات و توضیحات تکمیلی را به جمله اضافه می‌کنیم.

اگر در سه جمله بالا، قید نداشته باشیم، جملات زیر را خواهیم داشت:

Girl runs.

This is a mango.

Peter reads.

اما برای توضیح دادن نحوه دویدن و خواندن یا توضیح بیشتر درباره میوه‌ای به نام mango لازم است از قیدهایی مانند قیدهای بالا استفاده کنیم.

حرف اضافه یا Preposition

یک حرف اضافه، قبل از یک اسم یا ضمیر می‌آید و معمولاً اشاره دارد به رابطه زمانی یا مکانی.

He is hiding under the box
She arrived home before me.

در جمله اول، under قبل از اسم box آماده و اشاره دارد به مکان فاعل جمله.

در جمله دوم، before قبل از ضمیر me آمده و اشاره دارد به زمان مربوط به فعل جمله.

حرف اضافه با اسم یا ضمیر خود، یک عبارت را تشکیل می‌دهد. این عبارت عملکردی مشابه صف یا قید دارد چون همانطور که در مثال بالا دیدیم، توضیحی در مورد مکان یا زمان یک اسم یا فعل می‌دهند.

یعنی under the box مانند یک صف برای He عمل می‌کند و before me حکم یک قید را برای فعل arrived دارد.

یک نوع رایج از حرف اضافه داریم که به آن article یا determiner گفته می‌شود. سه کلمه a و an و the رایج‌ترین article های زبان انگلیسی هستند. اینها قبل از اسم می‌آیند اما آن را توصیف نمی‌کنند (پس صفت نیستند) بلکه مشخص کننده یک اسم هستند؛ یعنی با دیدن مثلاً a یا the می‌دانیم که بعد از آن یک اسم (نامشخص یا مشخص) خواهد آمد.

حرف ربط یا Conjunction

حرف ربط، همانطور که از اسم آن مشخص است، دو کلمه، عبارت یا جمله را به هم ربط و پیوند می‌دهد.

you or me?

This cup of tea is delicious and very soothing.

We didn’t enjoy the day because the weather was so awful

حرف ندا یا Interjection

حرف ندا، برای بیان احساسات غالباً قوی به کار برده می‌شوند و معمولاً بعد از آنها علامت تعجب می‌آید.

Ouch! That must have hurt.

Hurray, we won!

Hey! I said enough!

ابزاری برای پیدا کردن نقش کلمات یک جمله

ابزارهایی موسوم به Part Of Speech Tagger هستند که کارشان تشخیص نقش کلمات در جمله است. اگر سرچ کنید ابزارهای متعددی را برای اینکار پیدا می کنید. یکی از این ابزارها سایت parts-of-speech.info است.

برای مثال اگر جمله What is your name را که در کامنتهای این درس پرسیده شده، به این سایت بدهیم چنین نتیجه‌ای به ما خواهد داد:

نشانه گر ماوس یا انگشت را روی هر کلمه ببریم، نقش آن کلمه در این جمله را به ما خواهد گفت. برای مثال، در تصویر بالا مشخص شده که کلمه your یک pronoun است.