might

---

لطفاً نگاهی به عکس روبرو بیندازید و گفتگوی نوشته شده را بخوانید.

He might go to Costa Rica.

داریم می‌گوییم که احتمالاً او به کاستاریکا خواهد رفت. یعنی هر جا might را قبل از یک فعل دیدیم، صحبت از احتمال وقوع یا انجام آن فعل است.

در عکس زیر هم گفته شده که شاید باران ببارد. یعنی بر اساس شواهدی که دیده می‌شود، این احتمال وجود دارد.

It might rain. (= it is possible that it will rain)

توجه کنید که بعد از might شکل ساده فعل را می‌آوریم.

اجازه بدهید چند نمونه جمله را برای might ببینیم:

A: When is Rebecca gonna(=going to) call you?

B: I don’t know. She might call this afternoon.

Take an umbrella with you. It might rain.

Buy a lottery ticket. You might be lucky (= maybe you will be lucky)

A: Are you going out tonight?

B: I might (= I might go out)

I might go to the movies tonight, but I’m not sure. (= it is possible that I will go)

همانطور که می‌بینید، اینجا گفته شده که شاید به سینما بروم اما مطمئن نیستم.

سوالی که ممکن است اینجا پیش بیاید این است که اگر might اشاره به احتمال و عدم قطعیت دارد، برای بیان قطعیت چه باید بگوییم؟

به دو طریق می‌توانیم این قطعیت را بیان کنیم: یا 1) از حال استمراری استفاده می‌کنیم:

I‘m playing tennis tomorrow. (قطعی)

I might play tennis tomorrow. (احتمالی)

2) یا از going to استفاده می‌کنیم:

Rebecca is going to call later. (sure)

Rebecca might call later. (possible)

منفی کردن might

منفی کردن جمله‌ای که might دارد ساده است:

I might not go to work tomorrow.

یعنی این احتمال وجود دارد که او سرکار نرود.

Sue might not come to the party. (= it is possible that she will not come)

may

به جای might، می‌توانیم از may هم استفاده کنیم:

I may go to the movies tonight. (= I might go)

Sue may not come to the party. (= Sue might not come)

همانطور که برای درخواست کردن از جمله سوالی با can  و could استفاده می‌کردیم (+)، اینجا هم از جمله سوالی با may برای گرفتن اجازه یا انجام درخواست یا گفتن اینکه “آیا ایرادی ندارد که” استفاده می‌کنیم:

May I ask a question? (= is it OK to ask / can I ask?)

–  May I sit here?
– Sure.