“به این نگاه کن”،
“لطفاً نرو”،
“بیا بیرون برویم”.
در این درس در مورد جملاتی از این قبیل، یعنی جملات امری صحبت می‌کنیم.
وقتی می‌خواهیم به کسی بگوییم کاری را انجام بده، از شکل ساده فعل (do, be, come, look) استفاده می‌کنیم.
-Come here and look at this.
-What is it?
I don’t want to talk to you. Go away!
I’m not ready yet. Please wait for me.
Please be quiet. I’m working.
توجه کنید که جمله و فعلی که ساختار امری دارد، لزوماً معنی و پیام امری ندارد.
مثلاً اگر بخواهیم برای کسی آرزوی تعطیلات یا سفری خوش را داشته باشیم می‌گوییم:
Have a good vacation! / Have a good trip! / Have a nice time! / Have fun!
(= I hope you have a good vacation)
اینجا هم جمله ما ساختار امری دارد اما در اصل داریم آرزو می‌کنیم که مخاطب سفر خوشی داشته باشد (“تعطیلات خوبی داشته باش”) یا می‌گوییم که امیدوارم اوقات خوشی داشته باشید.
Enjoy your meal! / Enjoy the party!
(= I hope you enjoy it)
Good night. Sleep well! (= I hope you sleep well)
A: Have a chocolate! (= would you like a chocolate?)
B: Oh, thanks.
زمانی که می‌خواهیم بگویم شخصی کاری را انجام ندهد( فعل امری منفی) از don’t استفاده می‌کنیم، به مثال‌های این مورد توجه کنید:
Be careful! Don’t fall.
به همین ترتیب، منظور از جمله امری منفی هم لزوماً نهی کردن از انجام کاری نیست. جمله “نیفتی” هم از نظر ساختار جمله، یک جمله امری منفی است.
Please don’t go. Stay here with me.
Be here on time. Don’t be late.
let’s
زیاد پیش می‌آید از کسی بخواهیم که ما را همراهی کند تا کاری را انجام دهیم. مثلاً فرض کنید در یک روز خوب به دوست‌مان پیشنهاد بدهیم که بیرون برویم.
در موردی شبیه به این، از کلمه let’s استفاده می‌کنیم.
It’s a nice day. Let’s go out.
در اینجا داریم می‌گوییم که مایلم با هم بیرون برویم.
Come on! Let’s dance.
کلمه let’s خلاصه شده let us است.
Are you ready? Let’s go.
Let’s have fish for dinner tonight.
A: Should we go out tonight?
B: No, I’m tired. Let’s stay home.
برای منفی کردن let’s کافی است به آن not اضافه کنید:
It’s cold. Let’s not go out. Let’s stay home.
Let’s not have fish for dinner tonight. Let’s have chicken.