گفتگوهای روزمره کتاب Lexicarry
قبلاً در یک درس جداگانه، کتاب Lexicarry را معرفی کردیم و ساختار و محتوای آن را توضیح دادیم و درباره کارتون‌های آن صحبت کردیم. در درس بعدی، تمرین پیشنهادی کتاب برای استفاده از کارتون‌ها را تشریح کردیم. در ادامه موضوع اصلی را شروع می‌کنیم و به شرح همه کارتون‌های کتاب می‌پردازیم. در این درس، بخش اول این کتاب که در مورد تعاملات و گفتگوهای کوتاه و عادی زندگی روزمره هست را شروع می‌کنیم و ۵۴ کارتون مربوط به چنین موقعیت‌هایی را در انتهای درس در قالب درس‌های کوتاه به صورت جداگانه می‌آوریم.
تشریح نحوه استفاده از این کارتون‌ها در سه گام
با این کارتون‌ها می‌توان تمرین‌های مختلفی را انجام داد.
ما در ادامه تمرین‌های پیشنهادی مختلفی را در سه مرحله، چه به صورت تنهایی و چه در تعامل با یک دوست و همراه شرح می‌دهیم.
یکی از بهترین گزینه‌ها برای همراه، معلم زبان یا یک شخص انگلیسی زبان مثلاً از طریق سایت آیتاکی و سایت‌های مشابه است.
[درس مرتبط : کار با یک معلم خصوصی خارجی]
گام اول : آشنایی با موقعیت
۱- مشخص کنید که در هر بخش از عکس (که شماره آن در زیر عکس آمده) و برای هر کادر چه نوع صحبتی قرار است انجام شود : آیا قرار است احوالپرسی انجام شود؟ یکی از طرفین درخواست کمک می‌کند؟ و غیره
۲- به شخصیت‌های داخل کارتون اسم‌های آشنا اختصاص دهید.
۲- کمی وقت بگذارید، فکر کنید و انواع عباراتی که می‌توان در هر کادر نوشت را بنویسید.
گام دوم : انجام تمرین
۱- یکی از گفتگوها و تعامل‌ها را انتخاب کنید و آن را با صدای رسا و تلفظ خوب، بیان کنید. در صورت امکان، این تمرین را با یک همراه و دوست هم انجام دهید.
۲- حرکات دست و صورت و زبان بدن و بقیه علائم غیرکلامی را متناسب با تعامل هر کارتون انجام دهید.
۳- اختیاری: سایر گفتگوها و تعامل‌های جایگزین را هم به شیوه بالا تمرین کنید.
۴- گفتگوها را به صورت نقلی هم بیان کنید:
He said that he was sorry.
He told him that he was sorry.
۵- بر اساس این کارتون و گفتگوهایی که برای آن نوشتید، یک داستان کوتاه بنویسید.
در این داستان از زمانهای مناسب ( حال، گذشته و آینده) هم استفاده کنید.
گام سوم : جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی این موقعیت
بعد از آنکه به تعاملات و گفتگوهای روزمره ساده تسلط پیدا کردیم، به بررسی و کاوش آن گفتگوها از منظر اجتماعی و فرهنگی و پیامدها و خصوصیات آن می‌پردازیم.
The appropriate language changes according to a number of
factors, described below.
۱- نقش‌ها و شخصیت‌های متفاوتی را در درنظر بگیرید که این گفتگوی فرضی را انجام می‌دهند.
هر شخصیت باید با زبانی مناسب نقشی که دارد، آن گفتگو را انجام دهد. در زیر چند پیشنهاد برای انواع شخصیت لیست کرده‌ایم:
والدین و فرزند، رئیس و کارمند، زن و شوهر، فقیر و پولدار، دو فرد غریبه، عاشق و معشوق، دو دشمن، پیر و جوان، فروشنده و مشتری، دو همکار
۲- زبان بدن، علائم غیرکلامی و حرکات صورت را هم هنگام گفتگو متناسب با آن گفتگو انجام دهید.
۳- انگیزه‌های متفاوتی را به شخصیت‌ها نسبت دهید. برای مثال:
عجله (یکی از طرفیت تلاش دارد که گفتگو را خاتمه دهد)، علاقه ( یکی از افراد از دیگری خوشش آمده)، شک ( یکی از طرفین به دیگری مشکوک است)، نگاه از بالا پایین، ترس، احترام،، فریب، خستگی، سر رفتن حوصله و غیره.
توچه کنید که این انگیزه‌ها، هنگام بیان گفتگوها باید روی زبان بدن و علائم غیرکلامی و حتی تن صدا تاثیر بگذارد و خود را نشان دهد.
۴-در قدم بعد، متغیرها و فاکتورهای دیگری مانند موارد زیر را هم می‌توانیم به این شرایط گفتگوها اضافه کنیم:
زمان (چه فصلی، چه ساعتی و …)، موقعیت مکانی (کدام شهر و کشور، محل کار یا منزل و …)، شخصیت افراد و غیره.
۵- به تفاوت‌ها و شباهت‌های فرهنگی ما ایرانی‌ها با انگلیسی زبان‌ها در چنین موقعیت‌هایی فکر کنید و در مورد آن صحبت کنید.
۶- در حین دیدن فیلم و سریال یا برنامه‌های تلویزیونی یا هر ویدئوی دیگری، به نحوه انجام این تعاملات و گفتگوهای روزانه دقت کنید و موارد قبلی که به آنها اشاره کردیم را مورد توجه قرار دهید.
۷- از یک بومی انگلیسی‌زبان بخواهید که در مورد این گفتگوها با شما صحبت کند و جزئیات و حواشی این گفتگوها را توضیح دهد. برای این مورد می‌توانیم از معلم‌های آیتاکی یا سایتها و شبکه‌های اجتماعی ویژه یادگیری زبان استفاده کنیم.