لیست کامل کلمات مشابه با اختلاف در یک صدا (مینیمال پیر – minimal pairs)

این دو مصوت؛ یعنی کسره (/e/ ) و “ای کوتاه” (/ɪ/ )، مصوت کوتاه هستند.

هنگام تلفظ “ای کوتاه”(/ɪ/ ) حالت لب‌ها تغیر نمی‌کند. این صدا، مابین /e/ و “ای کشیده”(/i/) قرار گرفته است.

موقع تلفظ کسره(/e/) ، لب‌ها کشیده نمی‌شود.

تفاوت اصلی این دو مصوت در طول آنهاست. /i/ یا “ای کشیده”، مصوت بلند است و /ɪ/، مصوت کوتاه. تفاوت دوم آنها این است که هنگام تلفظ “ای کوتاه”، دهان اندکی بازتر می‌شود و همچنین گوشه لب‌ها کمی کشیده می‌شود و حالتی شبیه به یک لبخند کوچک روی لب نقش می‌بندد.

این دو مصوت، در زبان انگلیسی، بیشترین شباهت را به همدیگر دارند. به همین دلیل، تفکیک آنها از همدیگر دشوار است. تفاوت اول آنها این است که هنگام تلفظ /æ/ دهان کمی بیشتر باز می‌شود. تفاوت دوم آنها در این است که هنگام تلفظ /æ/ زبان جلو است اما موقع تلفظ /ʌ/ زبان عقب می‌رود. به عبارتی /æ/ مصوت جلویی(front-vowel) محسوب می‌شود و /ʌ/ مصوت عقبی(back-vowel).

مصوت /æ/، بین کسره(/e/) و آ(/a/) قرار دارد. یعنی هنگام تلفظ آن،دهان نسبت به کسره، بازتر می‌شود و نسبت به آ، کمتر باز می‌شود.
این دو مصوت تفاوت ظریف دیگری هم دارند که توجه به آن کمک زیادی به تلفظ صحیح آن می‌کند: هنگام ادای مصوت /æ/،زبان کمی عقبتر می‌رود.

تفاوت اصلی این دو مصوت در طول آنهاست. /u/ یا “اوی کشیده”، مصوت بلند است و /ʊ/، مصوت کوتاه. تفاوت دوم آنها این است که هنگام تلفظ “اوی کوتاه”، زبان اندکی جلوتر می‌آید.

هنگام تلفظ /d/، نوک زبان پشت دندان‌های بالایی قرار می‌گیرد اما موقع تلفظ /ð/، نوک زبان بین دندانهای بالا و پایین قرار می‌گیرد.

برای تلفظ /t/ نوک زبان، پشت دندان‌های بالا قرار می‌گیرد، لحظه کوتاهی جلوی عبور هوا از دهان گرفته می‌شود و با جدا شدن زبان از کام دهان و باز شدن مسیر عبور، هوا از دهان خارج می‌شود.
اما برای تلفظ صحیح /θ/، باید نوک زبان را بین دندان‌های بالا و پایین قرار داد. با این کار، مسیر خروج هوا از دهان کوچک می‌شود. در این حالت، اگر هوا را از دهان خارج کنیم، می‌توانیم به درستی،/θ/ را تلفظ کنیم.

هر وقت دو حرف nk، به دنبال هم بیایند، باید صدای /ŋk/ را تلفظ کنیم(/n/ تلفظ نمی‌شود). تنها تفاوت دو صامت /n/ و /ŋ/، در قسمتی از زبان است که به کام دهان می‌چسبد. هنگام ادای /n/، نوک زبان، به کام(پشت دندان‌های بالایی) می‌چسبد. اما برای تلفظ /ŋ/، باید انتهای زبان را قسمت انتهایی کام، چسباند.

نکته: تفاوت این دو صدا کم نیست، اما در برخی موارد، برخی کلمات این دسته را ممکن است شبیه به هم بشنویم و تلفظ کنیم.

این دو صامت شباهت چندانی با هم ندارند اما گاهی به دلیل اینکه هردو بی صدا هستند و هنگام تلفظ، مسیر عبور هوا را کوچک می‌کنیم و هوا را از دهان خارج می‌کنیم، تفکیک آنها از هم دشوار می‌شود.