سوالات و اشکالات متدوال فلش‌کارت‌های گرامر (۱)

---

۱- فعل‌ها را چگونه تبدیل به فلش‌کارت کنیم؟

اگر به ترتیب کتاب گرامر پیش برویم، اول شکل غیرسوالی جملات را یاد می‌گیریم:

he is my teacher (تصویر فلش‌کارت).

Mohammadreza went Dubai last week (تصویر فلش‌کارت).

i’m reading a good book (تصویر فلش‌کارت).

she has been gone since Friday (تصویر فلش‌کارت).

اگر اولین بار است که فعل‌های is، read و go را یاد می‌گیریم، باید برای شکل ساده این کلمات فلش‌کارت از نوع کلمه جدید بسازیم.

یک اشتباه رایج این است که برای شکل حال ساده فعل، به جای فلش‌کارت از نوع کلمه جدید، فلش‌کارت از نوع شکل جدید بسازیم؛ یعنی به جای توضیح آن (که یک سرنخ برای جواب است)، مصدر را بنویسیم در حالیکه مصدر تقریبا همان شکل ساده فعل یعنی خود جواب است؛ پس جواب فلش‌کارت را لو می‌دهد و منطقی نیست که روی فلش‌کارت نوشته شود (تصویر فلش‌کارت اشتباه – تصویر فلش‌کارت درست).

اما اگر قبلاً آنها را یاد گرفته‌ایم، حالا برای شکل‌های دیگر این افعال (گذشته، حال استمراری و غیره)، (is، am reading، has been gone) فلش‌کارت از نوع شکل جدید می‌سازیم.

در کتاب گرامر، بعد از خواندن یک زمان، در درس‌های بعد، به سوالی کردن آن‌ فعل و جملات می‌رسیم. در برخی از موارد، فعل کمکی و فاعل را با هم جابجا می‌کنیم:

is he my teacher? (تصویر فلش کارت)

am i reading a good book? (تصویر فلش کارت)

has he been gone since Friday? (تصویر فلش کارت)

همانطور که در تصویر فلش‌کارت‌ها را می‌توانید ببینید، در این موارد، باید از فلش‌کارتِ نوعِ ترتیب جدید استفاده کنیم.

در برخی موارد، ممکن است برای سوالی کردن جمله، کلماتی را هم به جملات بالا ( یعنی جملاتی که جز دانش فعلی ما هستند) اضافه کنیم:

did Mohammadreza  go Dubai last week?(تصویر فلش کارت)

where did he go?(تصویر فلش کارت)

how long has he been gone?(تصویر فلش کارت)

برای یادگیری این کلمات اضافه شده، از فلش‌کارت کلمه جدید استفاده می‌کنیم.

۲- کدام زمان‌ها را بخوانیم؟ کدام‌ها را نخوانیم؟

آیا یادتان می‌آید آخرین باری که در زبان فارسی از فعل ماضی التزامی (دیده باشم) یا ماضی نقلی مستمر (می‌دیده‌ام) استفاده کردید، کی بوده است؟ به نظر منطقی می‌آید که بعضی از زمان‌ها را بسیار بیشتر از بعضی زمان‌های دیگر به کار می‌بریم. شاید به جای صحبت‌کردن بیشتر در این باره، نگاهی به آمارهای مربوطه بیندازیم.

در جدول زیر، می‌توانیم میزان استفاده و کاربردی بودن زمان‌های مختلف زبان انگلیسی را ببینیم:

 

زمان	تعداد	درصد
۱. حال ساده (do)	۵۲۴۴	۵۰%
۲. گذشته ساده (did)	۲۹۹۰	۲۸.۵۰%
۳. حال کامل (has/have done)	۴۸۸	۴.۶۵%
۴. آینده ساده (will do)	۲۴۴	۲.۳۲%
۵. حال استمراری (i am doing, …)	۲۴۳	۲.۳۲%
۶. گذشته کامل (had done)	۷۷	۰.۷۳%
۷. گذشته استمراری (i was doing, …)	۷۵	۰.۷۱%
پنج زمان دیگر	۳۰	۰.۲۵%

بر اساس این جدول، منطقی به نظر می‌رسد اگر فقط پنج یا هفت زمان اول را بخوانیم و برای زمان‌های دیگر که اتفاقاً مشکل‌تر هم هستند وقت و انرژی صرف نکنیم.

بعداً هر موقع یکی از این زمان‌ها را در جایی (کتاب، سریال و …) دیدیم، می‌توانیم بر اساس نیاز و برای رفع کنجکاوی خود به کتاب گرامر مراجعه کنیم و آن فعل و زمان مشخص را یاد بگیریم.

---

در درس بعد، تعدادی نکته تکمیلی را در مورد فرم ساختن فلش‌کارت و نحوه پر کردن آن بررسی می‌کنیم:

سوالات و اشکالات متدوال فلش‌کارت‌های گرامر (۲)

---